به گزارش فارس از بشاگرد، کشاورزی شغل اکثر روستائیان استان هرمزگان و یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی آنها به حساب می‌آید.
در هر نقطه‌ای از این استان که زیرساخت‌های اصلی و مرتبط با امور کشاورزی و فروش مهیا بوده، آن منطقه کارنامه درخشانی در زمینه عرضه محصولات کشاورزی از خود نشان داده است.
کشاورزی شغل پدری مردم بشاگرد
شهرستان بشاگرد، از دیگر مناطق استان است که کشاورزی به عنوان شغل پدری مردمان آن به شمار رفته و سال‌ها روستانشینان این منطقه از این طریق امرار معاش می‌کنند.
خرما یکی از اصلی‌ترین و مرغوب‌ترین تولیدات مردم بشاگرد به شمار می‌رود که به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم از جمله راه ارتباطی مناسب و سردخانه، حیف و میل شده و این میوه کاملاً ارگانیک خوراک دام‌ها می‌شود.
کشاورزان این منطقه به دلیل نبود سردخانه، خرماها را به‌صورت سنتی و به شیوه گذشته ذخیره می‌کنند که این کار علاوه بر افت کیفیت، باعث ترش شدن و خرابی این محصول می‌شود.
کشاورزان و روش‌های سنتی انبار کردن محصولات
در بسیاری از روستاها کشاورزان خرماها را در کیسه‌های پلاستیکی و یا گونی‌های آرد فشرده و در دل چاله‌هایی که به شکل غار در کوه‌ها حفر کرده‌اند انبار می‌کنند.
البته روش‌های سنتی هنوز هم می‌تواند خرما را نه به شکل اصولی اما تا مدت زمانی از خرابی، حفظ کند اما این روش‌ها اغلب از نظر بهداشتی چندان قابل توجیه نیستند.
سیر هم از دیگر تولیدات اصلی کشاورزان بشاگردی به شمار می‌رود که عدم حمایت از کشاورزان و نبود زیرساخت‌های لازم جهت انبار کردن و فروش باعث نارضایتی این قشر زحمت کش شده است.
مشکلات زیرساختی و زمین‌های کشاورزی
بیشتر کشاورزان از زمین‌های مستعد کشت خود حرف می‌زنند که مشکلات زیر ساختی موجود، که به راحتی قابل حل است آنها را حسرت به دل کرده و فقط مجبورند به اندازه نیاز خود کشت کنند.
زبیده عبدالله‌زاده، بانوی کشاورز بشاگردی که سال‌ها است به کشت سیر مشغول است با نارضایتی از عدم وجود زیر ساخت‌های لازم برای آسان تر شدن کشاورزی، می‌گوید: سیر محصول بسیار حساسی است که پس از برداشت به مرور با از دست دادن آب خود خشک شده و وزن آن کاهش می‌یابد.
این بانوی کشاورز ادامه داد: نبود هیچ مکانی برای انبار کردن سیر باعث می‌شود کشاورزان تولیدات خود را در انبارهای خانگی یا آلونک‌های موجود در خود زمین‌ها انبار کنند که پس از مدتی به دلیل نداشتن شرایط استاندارد به افت کیفیت و فساد کشیده می‌شوند.
عبدالله‌زاده گفت: انبارهای ذخیره از کوچک‌ترین امنیتی برخوردار نبوده و حتی یکی از کشاورزان که ۱۰۰ ها کیلو از محصول سیر خود را ذخیره کرده بود، سرقت شده و زحمت سالانه‌اش بر باد رفت.
وی در ادامه به کاهش کشت به دلیل نبود زیر ساخت‌ها اشاره کرد و یادآور شد: با توجه به شرایط موجود هیچ کشاورزی دست و دلش به افزایش سطح زیر کشت نمی‌رود و فقط به اندازه نیاز خود و همسایه‌هایش کشت می‌کند.
یکی دیگر از کشاورزان بشاگردی که به صورت دستی محصولات خرمای خود را بسته بندی می‌کند هم در این زمینه اظهار کرد: بیشتر محصولات من خرما و سبزی‌جات است که آنها را با نایلون بسته بندی کرده و خرده‌فروشی می‌کنم.
وی از جای خالی سردخانه و نبود زیر ساخت‌های بسته بندی خرما گله‌مند است و می‌گوید: خرمای تازه که از نخلستان برداشت می‌کنیم به دلیل نبود جایی برای ذخیره به سرعت باید به فروش برسد.
این کشاورز بشاگردی ادامه داد: بسته‌های خرمایی را از ترس خراب شدن با موتور سیکلت به روستاهای هم‌جوار برده و با قیمت های ناچیز به فروش می‌رسانم.
وی خاطر نشان کرد: زمین‌ها فاقد راه ارتباطی مناسب هستند و هیچ جایی برای ذخیره محصولات‌مان نداریم و تنها راه درآمدزایی ما هم همین زمین‌های کشاورزی هستند که از مسؤولان انتظار داریم با ایجاد زیرساخت‌ها به ویژه سردخانه باعث رونق کارمان شوند.
جای خالی سردخانه، در رونق کشاورزی بشاگرد
احداث چندین سردخانه جهت انبار کردن اصولی این محصول، علاوه بر ایجاد برخی از استانداردهای لازم، باعث به وجود آمدن فرصتی برای کشاورزان جهت بازاریابی و فروش این محصول خواهد شد.
مردم و بخش خصوصی هم می‌توانند با احداث سردخانه، چه از لحاظ اشتغال‌زایی در روستاها، کسب درآمد کرده و یکی از اصلی‌ترین مسائل کشاورزان این منطقه را رفع کنند.
انتظار می‌رود مسؤولان مربوطه به خصوص جهاد کشاورزی شهرستان، در جهت احداث سردخانه گامی جدی بردارد و یا شرایط را برای افرادی که به دنبال ایجاد این زیر ساخت مهم کشاورزی بشاگرد هستند، تسهیل نماید.
واضح است که احداث سردخانه در سطح این شهرستان با نرخ بیکاری بیش از ۵۰ درصدی، می‌تواند مرهمی برای کاهش بیکاری و کمکی مؤثر برای کشاورزان باشد.
