?شهادت جمعی از آتش نشانان کشور در جریان حادثه پلاسکو موجب تغییر نگاه ها و زدودن رخوت و روزمرگی ها شد. آتش نشانانی که جان خود را در طبق اخلاص نهادند تا به همنوعان خود جانی دوباره ببخشند و از گسترش هر چه بیشتر فاجعه جلوگیری کنند. آنها نشان دادند که مرز
ایثار و فداکاری تا بی نهایت است. این حادثه که صدمات جانی و خسارات مالی بسیاری در بر داشت اذهان مسوولان و مردم را متوجه این مهم کرد که برای جلوگیری از تکرار چنین حوادث و رخدادهایی چه تدابیری باید اندیشیده شود. در این میان، اگر چه این گونه رفتارها رویه همیشگی ما شده که تا اتفاقی
می افتد به فکر جلوگیری از تکرار حادثه می افتیم ولی در عمل هیچ گاه اقدامی شایسته و بایسته در جهت ایمن سازی انجام نمی دهیم و متأسفانه این در همچنان بر پاشنه بی تدبیری خود می چرخد و پلاسکو آینه تمام نمائی از این گونه رفتار است.
متأسفانه تمام نامه نگاری ها و مکاتبات متعدد با هیأت مدیره و مالک ساختمان و دادن هشدارهای لازم از سوی مسوولان در خصوص نا امن بودن ساختمان پلاسکو هیچ کدام منجر به اقدامی عملی نشد که جای سوال دارد و از نظر نویسنده به همان رفتار «شعار گونه» باز می گردد.
به دنبال حادثه پلاسکو ی تهران، چندی پیش خبری از سوی فرجام دانش مدیر عامل سازمان آتش نشانی بندرعباس منتشر شد و در خصوص ساختمان های نا ایمن در بندرعباس تذکر اکید ارائه گردید.
در این زمینه باید اذهان عمومی را متوجه این مهم کرد که اصول ایمنی را جدی بگیرند تا شاهد تکرار حوادثی دلخراش که صدمات و خسارات مالی و جانی را به دنبال دارد نباشیم- به عنوان مثال « در حادثه پلاسکو آتش سوزی از کارگاهی کوچک شروع شده بود که اگر کپسول آتش نشانی برای اطفای حریق می بود در همان ابتدای آتش سوزی با استفاده و عملکرد به موقع از سرایت آتش به سایر بخش های ساختمان جلوگیری می شد، یا اگر مجموعه دارای سیستم هشدار حریق می بود ممکن بود از خسارات وارده پیشگری کرد.
استحکام بنا یا ایمنی آن در برابر حوادث غیر مترقبه و رعایت و نصب دستگاه های هشدار دهنده و ایمنی می تواند از وقوع چنین حوادثی پیشگیری کرده و آن را اطلاع رسانی کند یا به تأخیر اندازد.
از سوی دیگر وقتی صدای آژیر ماشین های اورژانس را می شنویم لازم است تا همکاری اجتماعی داشته و نسبت به ماشین های امداد رسان بی تفاوت نباشیم و راه را بر آنان باز بگذاریم و از ازدحام در مسیر به هر دلیل امتناع کنیم چرا که همین ازدحام جمعیت و بی تفاوتی نسبت به آژیر ماشین های امداد رسان جان هم نوع را به مخاطره می اندازد .
بیاییم به جای شعار های بی عمل همگی – چه مسوول و چه شهروند عادی – با یکدیگر همکاری کرده و با درک مسئولیت های اجتماعی، فرهنگ همکاری و همیاری اجتماعی را ارتقاء بخشیده و آن را به سطح استانداردهای جهانی برسانیم.هدی عطایی

ارسال پاسخ

لطفا نظرتان را وارد کنید!
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید