آفتاب جنوب نیوز:بندرعباس شهری است که به قول معروف هر روز نان هایش آب می رود. هم کیفیت وهم کمیت آن آب می رود. نان ها کوچک می شوند و یا سوخته یا خمیر می شوند.
بندرعباس شهری است که به قول معروف هر روز نان هایش آب می رود. هم کیفیت وهم کمیت آن آب می رود. نان ها کوچک می شوند و یا سوخته یا خمیر می شوند. برای تهیه نان باکیفیت شهروندان مشکل دارند. در چند ماه اخیر هم برخی از نانوایی های تافتون در حال تبدیل شدن به نان های ماشینی هستند که این نان های ماشینی اگر بلافاصله در پلاستیک قرار نگیرند، خشک می شوند. اگر بلافاصله هم نان را بدون خنک کردن در پلاستیک قرار دهید که نان خمیری درمی آید. متاسفانه مرسوم شده است که بیشتر نانوایی ها پلاستیک فروش هم شده اند و قیمت هر پلاستیک را به اندازه قیمت یک قرص نان گذاشته اند و تلاش دارند که مشتری خود را متقاعد کنند که نان هایشان را در پلاستیک بگذارد. غافل از اینکه توصیه می شود به لحاظ بهداشتی نان را بایستی اول بگذارید خنک شود وبعد در پارچه قرار داد که بهتر از پلاستیک است. این موضوع نشان دهنده ضعف آموزش نانوایان است. درحالیکه برخی از دستگاه های اجرایی مدعی هستند که آموزش تخصصی و عمومی پخت نان را برای نانوایان برگزار می کنند، اما مردم اثرات این آموزش ها را بصورت مثبت مشاهده نکرده اند. نان های بی کیفیت همچنان پابرجاست و دستگاه های متولی بخش نان هم کمترین توجهی به میزان رضایت شهروندان ندارند. بنظر می رسد آموزش ها بایستی به گونه ای باشد که کارگاهی مجهز و با اساتید اهل فن بطور دائمی در استان راه اندازی شود و نانوایان بصورت ادواری آموزش ببینند.در حال حاضر شرایط نگهداری آرد در بیشتر نانوایی ها استانداردهای لازم را ندارند و به مدت ورز آمدن خمیر توجهی نمی شود. درگذشته نانوایان سحرگاهان خمیر را آماده می کردند و مدت انتظار ورز آمدن خمیر را رعایت می کردند، اما در سال های اخیر بیشتر نانوایان به این زمان چندان توجهی ندارند. از طرفی ساعات پخت نان در گذشته بر روی تابلوهایی که در بالای سردرب نانوایی نصب شده بود، مشخص می شد. اما درحال حاضر برای شهروندان ساعات دقیق پخت نان مشخص نشده است. بنظر می رسد که بایستی شرایط نان و نانوای خوب وشرایط پخت و نگهداری نان برای نانوایان و شهروندان تشریح شود و مسئولان مربوطه در این بخش برنامه ریزی کنند که متاسفانه در این بخش در حال حاضر اقدامی انجام نمی شود و شهروندان از وضعیت موجود بسیار ناراحت و نگرانند. نان که قوت غالب مردم است و علی رغم افزایش چندین باره قیمت آن، اما هیچگاه کیفیت آن همگام با قیمت نان ارتقا نیافت وبرخلاف سایر استان های کشور، مردم از نان های استان رضایت ندارند و هنگامی که در سفر به سایر استان ها از نان آن مناطق استفاده می کنند، برایشان این سوال پیش می اید که به راستی چه عاملی باعث باکیفیت بون نان در آن استان ها وبی کیفیت بودن نان در استان خودشان شده است؟ سوال دیگر شهروندان این است که آیا خود مسئولان از همین نان های بی کیفیت سوخته و خمیر و مینی نان استفاده می کنند یا اینکه نان های سفارشی دارند؟ از خود می پرسند چرا مسئولان به نظرات شهروندان در مورد کیفیت نان توجهی نمی کنند که اگر توجه می کردند که نباید نان ها اینقدر بی کیفیت باشند. مسئولان فروش نان را بصورت وزن نان و خمیر اعلام می کنند و انتظار است که نان را بصورت وزنی دریافت کنند و ترازو در معرض دید مشتریان باشد، اما در نانوایی ها اگر ترازویی هم وجود داشته باشد، در گوشه ای قرار داده شده است و آنقدر کثیف است که مشتری تمایل ندارد که نان خود را بر روی آن وزن کند. کیفیت و کمیت نان دو مقوله ای است که انتظار است نانوایان و مسئولان برای آن برنامه ریزی کنند تا رضایت شهروندان را کسب کنند.
علی زارعی
